Του Ονασαγόρα
Τι θα γένουμε χωρίς EastMed;
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς EastMed; Ήταν κι αυτός μια κάποια λύσις…
Η παράφραση του γνωστού καβαφικού ποιήματος ταιριάζει γάντι με όσα επενδύθηκαν, γράφτηκαν και στηρίχθηκαν στον αγωγό EastMed, άλλως αγωγό της Ανατολικής Μεσογείου. Τόσες δηλώσεις, χειραψίες και σενάρια στήριξης του συγκεκριμένου αγωγού ρίχθηκαν σε μία στιγμή στον κάλαθο των αχρήστων και αυτό που τώρα συμβαίνει είναι η αργή διαδικασία της χώνεψης των νέων εξελίξεων.
Η Ουάσιγκτον έριξε άκυρο στον αγωγό και τα όνειρα που είχαν επενδυθεί σε αυτόν λέγοντας ότι έχει απαγορευτικό κόστος. Ταυτόχρονα υπήρξε και η αναφορά ότι τερματίζοντας τη στήριξή της στον αγωγό, τερματίζει και μια εστία όξυνσης στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Έτσι περίπου τον χαρακτήρισε και ο Ιωάννης Κασουλίδης χθες μιλώντας στο ΡΙΚ, λέγοντας ότι ο EastMed ήταν ένα «εργαλείο δημιουργίας προβλημάτων, ειδικότερα όσον αφορά τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού». Και πρόσθεσε και το άκρως διαφωτιστικό: «η κατασκευή του αγωγού ήταν στον αέρα από την αρχή και πλέον απομένει η επιβεβαίωση ότι το συγκεκριμένο έργο είναι οικονομικά μη βιώσιμο». Ανέφερε ακόμα ότι υπάρχουν άλλοι τρόποι αξιοποίησης του φυσικού αερίου από την κυπριακή ΑΟΖ, όπως το ενδεχόμενο κατασκευής μικρών αγωγών και πώλησης φυσικού αερίου μέσω πετρελαιοφόρων που θα κινούνται σε όλες τις περιοχές της γης. Δηλαδή λύσεις που μάλλον υπήρχαν και πριν και μάλλον θα έχουν εν μέρη τουλάχιστον μελετηθεί…
Από την άλλη ο μεγάλος Νίκος θύμωσε για την κριτική που δέχεται η πλευρά μας για όσα είχε επενδύσει στον EastMed, αναφέροντας σε γραπτή δήλωση ότι ο αγωγός εγκρίθηκε από την ΕΕ ως έργο κοινής ωφελείας, αφού συμβάλλει στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, γι’ αυτό εξάλλου το κόστος μελετών ανελήφθη από τα Ευρωπαϊκά ταμεία. Σημείωσε δε με νόημα «Είναι λυπηρό γιατί κάποιοι επιχαίρουν γιατί τάχα ματαιούται η εκτέλεση του έργου» σημειώνοντας πως οι χώρες που εμπλέκονται, δηλαδή Κύπρος, Ελλάδα και Ισραήλ, έχουν επεξεργαστεί εναλλακτικές λύσεις, σε περίπτωση που το έργο θεωρείται ανέφικτο για τους όποιους λόγους.
Εν ολίγοις μπορεί οι σχεδιασμοί για τον πολυθρύλητο EastMed να μπαίνουν ξαφνικά και θεαματικά στο ράφι, αλλά έχουμε και άλλα να παραμυθιαστούμε μέχρι να… μυρίσουμε το φυσικό αέριο.
Γιατί τι περισσότερο από παραμύθιασμα μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι για δέκα χρόνια τώρα μιλάμε για τον εντοπισμό του κοιτάσματος Αφροδίτη ενώ δεν έχουμε δει ούτε έναν μικρό αγωγό να κατασκευάζεται για μεταφορά φυσικού αερίου στο εσωτερικό της Κύπρου;
Ονοματολογία και προεδρολογία
Χαμός γίνεται σε μεγάλο κόμμα για τον πρόωρο προεκλογικό. Η ηγεσία ενώ διαδίδει πως είναι νωρίς ακόμα για προεκλογικούς καυγάδες και ονοματολογία, στο εσωτερικό του κόμματος δύο μεγάλες τάσεις προωθούν συγκεκριμένους υποψήφιους. Το θέμα συζητείται πολύ τις τελευταίες ημέρες αφού δημιουργεί όχι μόνο «κακό ποροηγούμενο» αλλά και «τετελεσμένα» τα οποία το κόμμα θα κληθεί να πληρώσει, σύμφωνα με μεγαλοστέλεχος. Το ίδιο το στέλεχος ανησυχεί ότι ενδεχομένως το κόμμα να μην υποστηρίξει κανέναν από τους δύο υποψήφιους των οποίων τα ονόματα προωθούνται στη βάση του κόμματος από αντίπαλες ομάδες. Περισσότερο όμως εκφράζει ανησυχία για τι θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές, εάν το κόμμα του βρεθεί εκτός κυβέρνησης, μιλώντας ανοιχτά πια για διάσπαση.
Ο Φούλης και οι Βρυξέλλες
Η Μαλτέζα Roberta Metsola είναι η νέα πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου. Η μικρή Μάλτα κατάφερε να εκλέξει πρόεδρο στον σημαντικό θεσμό του ευρωπαϊκού οικοδομήματος επιβεβαιώνοντας ότι ο Φούλης με την επιλογή της Αννίτας για την προεδρία του κοινοβουλίου της Κύπρου βρίσκεται πολλά χιλιόμετρα μπροστά… μέχρι τις Βρυξέλλες.
Για να μην αναφερθώ και στα πολιτικά κουτσομπολιά που κυκλοφορούν και αφορούν σενάρια που φέρεται να κάνει ο Φούλης και για την Αννίτα και για άλλους με άμεση εμπλοκή των Βρυξελλών. Αυτά εν καιρώ τω δέοντι.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
